demek ki buymuş!!!

Günlerdir aklımdaydı, bir türlü çıkaramamıştım. Hani insanın diline hiç sevmediği bir şarkı dolanırda ister istemez söyler ya onu; bu da öyle aklıma takılmıştı işte. Günlerdir ne olduğunu bulamamıştım. Sabahları kalktığımda düşünmeyi unuttuğumu düşündüğüm anda yine takılıyordu aklıma. Ama geceleri, özelllikle geceleri ne olduğunu düşünmeden uyuyamaz olmuştum. Gün içinde kafamı dağıtan şeyler olsa da aklımın bi köşesi hep düşünürdü, bunu hissederdim bazen kaçmak isterdim ama kaçmak istedikçe düşünmek daha da çok sarardı beni. Bazen sıkıntı verirdi. Bazen de merak ederdim. Sıkıntı verdiği zamanlar olur olmadık işlerle uğraşırdım hatta kendime yeni hobiler buldum diyebilirim. Ama ne olduğunu merak ettiğimde tüm herşeyden sıyrılıp, bir bilim adamı, bir düşünürmüşcesine elimi sakalımda gezdirip hımm hımmlardım kendi kendime..Bulamazdım tabii. Hatta geçenlerde yine sıkıntı duyduğum bir vakit arkadaşlarımla konuştum. Bütün hissettiklerimi düşündüklerimi anlattım onlara. Kimisi “ben de düşünmüştüm bir zamanlar ama sonra bulamayınca bıraktım” dedi; kimisi “hiç aklıma gelmemişti” dedi; kimisi “aman abi boşver bunları” dedi; kimisi anlamadı; kimisi dinlemedi; kimisi hiçbir şey demedi. Günlerdir aklımdaydı, bir türlü ne olduğunu çözememiştim. Acaba dedim geçmişten gelen bir şey mi, acaba hatırlayamadığım bir şey mi bu demiştim. İyice düşündüm geçmişi mi,unuttuğum bir çok şeyi hatırladım ama bunun ne olduğunu bulamadım. Sonra dedim ki, acaba rüya falan mıydı da yarım yamalak bir şeyler hissediyorum ama ne olduğunu bulamıyorum dedim. Bundan da bir sonuç çıkmadı. Aklıma sürekli cevaplar geliyordu ama hiçbir cevap bunu açıklamıyordu. Ben bunun ne olduğunu düşünürken öyle çok şey düşündüm ve öyle çok şey buldum ki kendi kendime. Belki de işe de yaramıştır bu anlamda. Ama buna rağmen içimdeki sıkıntı yine aynı kalmıştı ve merak gittikçe artıyordu. Bunun ne olduğuyla ilgili, benim aklıma nasıl girdiğiyle ilgili herşeyi düşünüp herşeyi uyguladığımı sandığım bir vakit; hani derler ya “sanki beynimde bir ışık yandı” işte öyle hani “zınk” diye birden bire beliriverdi zihnimde..